Stop het voeden van jouw pijnlichaam

Blijf niet langer vasthouden aan trauma’s en geloven in jouw verhaal. Je kunt écht stoppen met het voeden van jouw pijnlichaam.

Je wil wel loslaten zeg je maar je weet niet hoe en tegelijkertijd voelt het zo donker allemaal.

Ook al voelt het rot, verhult het jouw werkelijke potentie en hou jij jezelf hiermee gevangen in slachtofferschap, je houdt vast. Koste wat het kost. Het is tenslotte jouw enige houvast. Loslaten is geen optie. Maar de prijs die jij betaalt is hoog.

En zeg eens eerlijk; het levert je íets op. Anders zou je het niet doen.

Lieve jij, het is zo duidelijk. Dit is niet wie jij bent. Hier spreekt slechts het behoeftige en gewonde kind in jou. Zie dat jij je aan háár vasthoudt omdat je hiermee het gevoel krijgt alsnog gezien te worden. Maar zij wil worden gezien.

Nu denk je dat het jouw behoefte aan erkenning is die nog kan worden vervuld.
Dat jij de aandacht kunt krijgen die je denkt te verdienen. Op momenten voel je je zelfs gedragen. Daarnaast hunker je naar oneindige troost en wil je zó ontzettend graag je verhaal laten horen. En zij moeten luisteren.

De zucht naar liefde en geborgenheid is groot.

In alles wat je ooit tekort bent gekomen, lijkt nu dan alsnog vervulling te komen. De valse hoop doet leven. In werkelijkheid ben je nog steeds alleen maar aan het overleven…

En wanneer aan al deze steun en verwachtingen getornd wordt, schiet je in de verdediging.
Want oh, wat doet het pijn om wederom niet gezien te worden. Wat raakt dat een diepe leegte en oude wonden. Dat raakt dat ene stuk.

Maar jij bent niet stuk. En de ander kan jou niet helen.

Het is de wanhoop die jou voortdrijft. Op zoek naar bestaansrecht.

Maar je bent er al. Jij behoeft geen toestemming noch bevestiging.

Het is allemaal aan jou.

Dus stop met het blijven zitten in het duister. Wachtend tot de ander het licht aan doet. Jíj bént jouw eigen licht.

En wanneer je dát eenmaal kunt zien, hoeft het nooit meer zo donker te zijn.


Het is tijd voor een nieuwe waarheid over jou…

Kun je maar niet vergeven? Dit is waarom en ontdek meteen hoe het wél werkt

“Vergeef hen, omdat zij niet weten wat zij doen.”

Hier klinken de woorden van Jezus terwijl hij bidt aan het kruis. Dit is een moment van vergiffenis. Niet voor zichzelf. Niet voor zijn eigen lijden. Jezus wist al dat vergeving niet iets is wat je kunt doen.

JE KUNT DE ANDER NIET VERGEVEN

Vergeving is een beladen thema waar we allemaal weleens of vaker in ons leven mee te maken hebben. En jij nu misschien nog steeds.

Wist je dat je de ander helemaal niet kunt vergeven?

Ook al denken we dat we de ander dienen te vergeven, vergeven is niet iets wat je doet. Maar hoe werkt het dan wel?

BEVRIJD JEZELF VAN OUDE PIJN

Meestal is het boosheid die ons in de weg staat om onszelf te bevrijden van diepe, oude pijn of om de ander vrij te pleiten. Veelal zit hier ook weerstand op. Het voelt als een soort goedkeuring en kwijtschelding voor hetgeen ons ooit is aangedaan.

We houden de ander bewust of onbewust verantwoordelijk. Daarmee creëren we een slachtoffer positie voor onszelf. Er is tenslotte sprake van een dader.

En in deze positie ontkrachten we onszelf vólledig.

KIES VOOR JE EIGEN LEVENSGELUK

Ook wanneer jij het bent die vergeven wil worden kun je soms een heel leven, tevergeefs en tegen beter in, eindeloos wachten op iets dat van buitenaf dient te komen. Hiermee geef je de regie over jouw leven compleet weg en leg je tevens jouw levensgeluk in handen van de ander.

Het idee dat jij pas weer verder kunt met jouw leven wanneer de ander vergeving heeft verkregen of gegeven, is een illusie. Bovendien weerhoudt het je van een vrij en onbelast leven.

Ook hier is sprake van een slachtoffer positie. Door de verantwoording van je af te schuiven of jezelf op te geven.

VERGEVEN; ZO DOE JE DAT

Bestaat er dan wel zoiets als vergeving?

Jazeker. Maar het is niet iets wat je doet. Vergeving ontstaat. Uit zichzelf. Wanneer eenmaal de verantwoording is genomen door jou of de ander waarbij men bereid is te kijken naar zichzelf en hetgeen zich werkelijk heeft afgespeeld en wat ieders rol daar in is geweest.

SPREEK JE UIT EN ERKEN JE NALATIGHEID

Heb jij iemand iets ontnomen of aangedaan waarbij alle ‘schuld’ bij jou ligt? Erken dit dan. Volledig. Neem de verantwoording op je en spreek je uit. Ja, ik ben verantwoordelijk. Dit is wat ik heb nagelaten of gedaan vanuit mijn overtuiging en kennis van dat moment.

NEEM JE VERANTWOORDELIJKHEID

Zeg dit alleen wanneer je ook daadwerkelijk bereid bent de verantwoordelijkheid op je te nemen. Ongeacht wat de ander daarvan vindt. Doe dit niet met de verwachting empathie of mededogen te zullen ontvangen. Laat dat geen enkele rol spelen. Wees slechts bereid de volledige verantwoording op je te nemen.

VOEL WAT HET MET JE DOET

Voel wat het met je doet. Zonder jezelf kleiner te maken. Zonder medelijden. Jouw gevoel leidt je naar jouw ware zelf.

Zodoende zul je ook kunnen voelen wat het met de ander heeft gedaan. Zo ontstaat empathie. Voor beide. Want met jouw oprechtheid waarin jij jouw verantwoording volledig op je neemt, erken je wat er is gebeurd.

WERKELIJK ONTMOETEN

Je zult zien dat de ander zich gehoord en begrepen voelt. Dan kom je tot elkaar. En daar in die ruimte waarin je elkaar werkelijk ontmoet, ontstaat vergeving. Als vanzelf.

De woorden : “ik vergeef je” zijn hier overbodig want ze bevatten geen enkele toegevoegde waarde.

Het is al ver-geven. Door oprecht alle verantwoording op je te nemen is het aan jou gegeven. Daar waar het thuis hoort.

HET IS AAN JOU

Andersom hoeft jouw onschuld niet te worden bewezen. Je bent het al. Altijd al geweest. Het was immers niet tegen jou. Het is áán jou. Wacht niet met vergeving. Het is niet iets wat je kunt doen. Herinner je de woorden van de Grote Genezer; “Vergeef hen omdat zij niet weten wat zij doen”.

Vergeven, zo doe je dat. En dan wordt vergif vergiffenis.


nog iets uit te spreken?

Bevrijd jezelf van oude pijn; 3 methoden

Het voelt ellendig en tóch doen we het bijna allemaal: vasthouden aan oude pijn. Holistisch therapeut Daniëlla van de Zande laat zien hoe jij kunt loskomen van leed uit het verleden.

Overlevingspatronen

We hebben allemaal ons eigen verhaal over oude pijn en traumatische ervaringen. Sommigen van ons werden geboren in ontwrichte gezinnen, zonder basisveiligheid, liefde en houvast. Anderen groeiden op bij ouders/verzorgers die niet capabel waren om te voorzien in onze basisbehoeften. Velen hebben een jeugd gehad waarin ze niet of nauwelijks werden gezien en gehoord.

Al deze ervaringen hebben een directe of indirecte invloed op onze ontwikkeling: op zowel fysiek, emotioneel, mentaal, spiritueel als energetisch niveau. We hebben onszelf als kind patronen aangeleerd, de zogenoemde ‘overlevingspatronen’. Ons gedrag kan in ons volwassen leven nog altijd hierdoor worden bepaald.


“Een ander kan jou niet helen. Alleen jij kunt jezelf helen. Je hoeft het echter niet alleen te doen. Wanneer je dat gaat inzien, ben je in staat om jezelf te bevrijden uit de slachtoffer-positie waarin jij jezelf hebt geplaatst.”

Daniëlla van de Zande


Gevangen in slachtofferschap

We houden vaak vast aan een oud verhaal. Het voelt rot, het verhult onze werkelijke potentie en houdt ons gevangen in slachtofferschap. Toch levert het íets op – anders zouden we het niet doen. Ik zeg we omdat we dit allemaal kennen, doen of deden. Door de (her)erkenning ervan, kunnen we een start maken met onszelf helen.

We houden eraan vast, omdat we het gevoel hebben er nog ‘iets’ mee te kunnen krijgen. Iets wat we in onze kindertijd zo nodig hadden en gemist hebben. We willen alsnog gezien worden. Gehoord worden. We willen erkenning voor onze pijn en het leed dat ons is aangedaan.

Oude pijn als houvast

Vaak voltrekt dit patroon zich op onbewust niveau. En vaak krijgen we ook die aandacht. Worden we zelfs tijdelijk door de ander gedragen. We worden eindeloos getroost en aangehoord. Onze verlangens lijken toch nog vervuld te worden.

Maar het is een illusie. Een bodemloze put. Niet te vullen.

En toch blijven we het doen. Loslaten is geen optie, want het oude verhaal geeft ons houvast. Wanneer eraan getornd wordt, schieten we in de verdediging. Want oh, wat voelt het pijnlijk om niet of onjuist begrepen te worden. Wat raakt dat diepe leegte en oude wonden. Wat voelt dat stuk. Maar jij bent niet stuk. Jij bent heel. Alleen ervaar je dat niet als zodanig en doe je er alles aan om die heelheid te ervaren.

verbind je met jouw kracht

De ander hoeft jouw pijn niet te zien of te begrijpen. De ander kan jou niet helen. En wanneer je dat eenmaal gaat inzien, ben je in staat om jezelf te bevrijden uit de slachtofferpositie waarin jij jezelf hebt geplaatst. Dan komt er zo ontzettend veel kracht in jou vrij!

Kracht waarmee jij niet alleen jezelf bevrijdt. Ook de ander ontsla je daarmee van zijn rol als redder. Je komt los van jouw afhankelijkheid, van de niet te stillen zucht naar liefde, erkenning en aandacht. Nu kun jij jezelf volledig ervaren zoals je werkelijk bent. Wie ben jij zonder jouw verhaal?

3x Oefening: bevrijd jezelf van oude pijn
1. Luisteren naar je lichaam

*Ga ontspannen zitten of liggen. Span al je spieren even stevig aan. Richt dan je aandacht op jouw lijf: begin bij je tenen en werk langzaam naar boven toe.

*Wanneer je je volledig of enigszins ontspannen voelt, ga je in gedachten terug naar het moment dat jij je overweldigd voelde door een bepaalde emotie. Iets of iemand heeft je geraakt. Herinner je welke emotie er in jou opstond: boosheid, angst, verdriet, jaloezie.

Emoties geven altijd een fysieke reactie. Het is je lichaam dat helder met jou communiceert. Jij mag luisteren. Voel je spanning, een zwaar gevoel, een druk, verkramping of een rilling? Ga met je aandacht naar die plek in je lijf waar je deze specifieke sensatie waarneemt. Laat het vervolgens volledig toe. Geef jezelf toestemming om te voelen wat er gevoeld wil worden.

*Plaats je handen vervolgens op de plek waar je deze sensatie waarneemt. Zonder dat dit onprettige gevoel nu weg hoeft, maak je er contact mee. Adem ernaartoe. Daarmee zeg je tegen jezelf: ‘Zo voelt boosheid, angst, verdriet of jaloezie in mijn lijf. Het is zo. Daar hoef ik niets aan te veranderen. Ik hoef het niet op te lossen.’

*Ontspan in dit moment, blijf erbij. Na enkele momenten ervaar je dat het gevoel verzacht. Het laat jou los en zodoende ontstaat ruimte voor een ander gevoel zoals bijvoorbeeld innerlijke rust en kalmte.

2. Je volle verstand gebruiken

Wanneer we ‘vast’ zitten in een oud verhaal, draait ons emotionele brein overuren. Ons analytisch vermogen neemt af. We zijn nauwelijks in staat om de realiteit te zien zoals ze is en daaruit volgen onze, vaak destructieve, handelingen. Om het emotionele brein te kalmeren en jezelf los te maken van het oude verhaal, is het van groot belang om beide hersenhelften te stimuleren. Hersenonderzoek wijst uit dat we ons brein veel effectiever benutten wanneer we beide helften gebruiken. Het verbetert onze concentratie en ons hele welzijn.

3. Schrijf in een dagboek

Schrijven is een helende methode om inzicht te krijgen in situaties, gevoelens en gedachten. Onze linkerhersenhelft is betrokken bij onze taalvaardigheid. Zorg voor een mooi dagboek en neem dagelijks een moment voor jezelf om al jouw gevoelens en gedachten van de dag aan het papier toe te vertrouwen.

Je hoeft niet poëtisch te schrijven; taalfouten mogen gemaakt worden. Uiteindelijk gaat het om het schrijfproces.

Omdat het jouw dagboek is, ben je vrij om alles op te schrijven wat er in je opkomt. Het maakt niet uit of het waar is of niet. Het is een veilige en heilige plek waar jij gehoord wordt en waar niemand meekijkt. Bovendien heb jij recht op jouw gevoelens en gedachten en door er woorden aan te geven, lucht je letterlijk jouw hart.

Datgene wat diep in jou leeft, krijgt nu vorm buiten jou. Zo kun je met een open blik kijken naar wat zich heeft afgespeeld. Bovendien wordt zo het oude verhaal dat erin verweven zit zichtbaar wat jou tenslotte vele nieuwe inzichten oplevert.

4. Erop los fantaseren

Visualiseren is een krachtig middel om jezelf te voeden met nieuwe gedachten en gevoelens. Onze rechterhersenhelft wordt gestimuleerd bij het vormen van beelden. Visualiseren heeft hetzelfde effect op ons brein als de daadwerkelijk actie.
Je kunt visualiseren voor de toekomst, maar het is ook mogelijk om beelden terug te halen en zo een geluksgevoel op te roepen.

Denk eens aan een moment waarop je oervertrouwen voelde.

Ga terug naar die ene succeservaring, toen jij je onoverwinnelijk voelde. Denk aan dat moment dat jij je intens gelukkig voelde. Stel je het zo gedetailleerd mogelijk voor.

Oftewel, fantaseer er lustig op los!

Hoe was de situatie, wat speelde er? Wie waren erbij betrokken, wat werd er gezegd, wat deed je en wat deed je juist niet? Wat was de uitkomst, hoe voelde dat? Laat de gebeurtenis volledig afspelen voor je geestesoog en verbind je met het gevoel dat het in jou oproept. Waar voel je dit in je lijf?

De beloning is groot. Door te visualiseren houd je eigenlijk je brein een beetje voor de gek. Ons brein kent namelijk niet het verschil tussen wél en niet gebeurd. Het reageert onmiddellijk op deze ervaring door allerlei gelukshormonen in je lijf te laten rondfladderen zoals serotonine, dopamine, oxytocine en/of endorfine.

Het zijn natuurlijke rustgevers die je meteen in een staat van gelukzaligheid brengen. Zo kun je in alle rust opnieuw naar de situatie kijken en je realiseren dat je slechts verwikkeld was in het oude verhaal.

De realiteit blijkt vaak veel minder hevig te zijn dan je dacht!


Hulp nodig?