Grenzen stellen; zo doe je dat


Herken je dat gevoel dat er teveel van jou verlangd wordt? En durf je vervolgens niet te zeggen wat jij wil. Heb je moeite met het benoemen van jouw verlangens?

Grenzen aangeven kan behoorlijk lastig zijn. Hoe doe je dat?

ANDEREN HOUDEN GEEN REKENING MET JOU

Het verlangen is verbonden met het derde en vierde chakra. Het verlangen komt voort vanuit de Ziel en communiceert via het hart dat nauw samenwerkt met de wil.

Wanneer je niet weet wat je wil, vindt dat je onvoldoende ruimte krijgt of juist veel moeite moet doen om jouw ruimte in te nemen, dan heb je veelal het gevoel dat anderen geen rekening met jou houden. Ze lopen over je heen en zien jou niet staan.

PLEASEGEDRAG EN CODEPENTIE

Je vindt het lastig om te voelen wat jouw behoeften zijn en wat jij nodig hebt. Laat staan dat je er de juiste woorden aan kunt geven. Bovendien voel je je niet assertief genoeg om er iets van te zeggen. Pleasegedrag en codepente relaties zijn het gevolg.

ANGST VOOR AFWIJZING

Hieronder ligt een oud verhaal van diepgewortelde angst. Dat gaat over afwijzing. Een schrijnend verhaal dat vertelt over er niet bij horen. Het laat je nog altijd geloven dat er onvoldoende is voor jou en jij nog altijd niet voldoet.

En dus hou je je in. Wil je niet teveel opvallen en of doe je juist je uiterste best. En het gevoel wat je voelt klopt; je gaat over grenzen.

Het is echter niet de ander die dit doet. JIJ bent het.

EEN OVERLEVINGSMECHANISME

Realiseer je dat dit een overlevingsmechanisme is.
Vanuit dit oude mechanisme reageer je op situaties in het nu.

Situaties die lijken op gebeurtenissen uit je kindertijd waarin ouders/verzorgers je niet gaven wat je nodig had. Omdat je als kind tegen dat besef wordt beschermd, staat er een overlevingsmechanisme in je op.

DE ONVERVULDE BEHOEFTE

Nu als volwassene hoeven we niet langer te overleven. We hoeven de ander niet verantwoordelijk te blijven houden voor onze traumatische en pijnlijke ervaringen, voor een bepaald gemis en ongeluk in het leven.

Zie in dat je nog steeds hunkert naar bevestiging, harmonie en symbiose.
Zie ook hoe oud deze onvervulde behoefte is.
Herinner je dit en je zult jezelf vrij maken en tevens hiermee de ander vrijpleiten. Daarbij kom je los van een levenslange beperking welke je jezelf hebt opgelegd.

DURF GRENZELOOS TE ZIJN

Wanneer je dit niet onder ogen wil komen, zul jij je telkens buiten de groep voelen staan omdat je voorwaarden stelt. De ander dient jou eerst die het gevoel te geven dat jij erbij hoort en er toe doet.

Hiermee hoop je op bestaansrecht.

Het idee dat ‘zij’ jou eerst moeten accepteren vóórdat jij helemaal jezelf kunt zijn, houdt je in een illusie van afgescheidenheid.
Bovendien houdt het je klein.

Zo kan het maar zo zijn dat je de rest van je leven in een hoekje blijft zitten waar jij helemaal niet thuis hoort.

Wordt het niet eens tijd dat jij jezelf meer ruimte geeft? Durf eens volkomen grenzeloos te zijn!

behoEfte aan meer ruimte?